İki kanatlı sineklerin yumurtalarını ve sonrasında bunlardan çıkan lavraların insan vücudunda büyümeleri ve yaptıkları reaksiyonlara “Myiasis denilmektedir. Çevredeki dokuyla beslenen larva gelişir ve üçüncü dönem larva haline dışarıya çıkar ve pupa oluşturur.

Yaşam döngülerine göre üç tip miyazis tanımlanmıştır. Zorunlu, fakültatif ve rastlantısal.

Zorunlu miyazda larvalar gelişim sırasında iyi beslenmek zorundadırlar çünkü erişkin hiç beslenmez. Günef Afrika ve Amerikada bulnan ve ‘Botfly’ olarak tanımlanan sineğin neden olduğu miyazis buna iyi bir örnektir. Çoğu bu sinekler normalde hayvanlara lavralarını bırakırlar insanlarda nadirdir. Botfly sineğinin ikisi Dermatobia hominis (insan botfly) ve Cordylobia anthropophaga (tumbu sineği) insanlara daha iyi adapte olmuşlardır. D. hominis yumurtalarını sivrisinek gibi taşıyıcı bir konağa bırakır ve sivrisinek insanla beslendiği zaman yumurtadan çıkan larvalar sivrisineğin açtığı yaradan içeriye girer ve miyazisi yapmaktadır.

Anthropophaga ter, idrar ve dışkıya ilgi duyar ve yumurtalarını kurumaya bırakılan kirli kıyafetler üzerine bırakır. Deriye yakın bir yere geldiklerinde yumurtalar açılır ve larvalar deriden içeriye girer. Bu nedenle modern sabun tozlarının ve kurutucuların bulunmadığı tropik ülkelerde tüm kıyafetler giyilmeden önce ütülenmelidir.

Fakültatif miyaz genellikle blowflies (Phormia regina), yeşil şişe sinekleri (Lucilia sericata) ve bunlarla ilişkili calliphoridler, leş sinekleri (Wohlfahrtia spp.) veya adi ev sinekleri (Musca domestica) tarafından bulaşması sonucu gelişir. Bu sinekler yumurtalarını dışkı ve diğer çürüyen organik materyal üzerine bırakırlar, ayrıca yaralar ve diğer nekrotik dokular üzerine de yumurtlayabilirler ancak larva kendini burayla sınırlamaz ve sağlıklı dokuya doğru hareket eder.
Rastlantısal miyaz, ev sineği larvalarının münferit olarak yara kabukları altında veya gastrointestinal boşluk gibi alışılmadık yerlerde görülmesidir. Fare-kuyruklu kurtçuk (Eristalis tenax) aslıda bir süprüntü sineğidir (syrphid) ve kirli
sularda çoğalır. Dışkılama sırasında yumurtalar anüs etrafına bırakılabilir ve bu şekilde larvalar üretra ve bağırsak boşluğuna girme fırsatı bulmuş olabilir. Filtre edilmemiş kirli suların içilmesiyle sindirim boşluğu geçici olarak enfeste
olmuş ve larva bağırsağa kadar canlı ulaşmış olabilir. Daha sıklıkla klinik laboratuvarlarında dışkı örneği kaplarında larvaya rastlanabilir.

Miyazis deri dışında, burun, ağız, kulak, göz, genital bölge, anüse yereleşebilmektedir.

Diğer yandan birçok kurtçuk yerleştiği alanda bakteri enfeksiyonunu oluşmasını bakteriyolitik salgıları ile önler. Cerrahide yaraların ölü parçacıklardan temizlenerek iyileştirilmesinde kullanılırlar. Steril L. sericata kurtçukları İngiltere’de reçeteyle satılmaktadır ve yaranın büyüklüğüne göre kaç tane kurtçuk kullanılması gerektiği bildirilmektedir. Bu nedenle sekonder bakteriyal enfeksiyonun gerçekleşmesi kurtçuğun öldüğünün belirtisidir.

Deriye yerleştiklerinde buna “Deri myiasisi yada Deri kurtlanması” denilmektedir. Deri myiasiste 2 ye ayrılmaktadır.

• Yara myiasis; deride başka nedenle oluşmuş bir yara üzerinde myiasis gelişimi
• Furonküler myiasis; larvanın deriyi delerek deri içerisine yerleşmesidir.

Deri dışında burun, boğaz, gözler, iç organlar ve genital sistem ve idrar sistemindede myiasis olabilmektedir.

Asında sineklerin dişileri yumurtalarını insan derisine direkt bırakmazlar. Bu yumurtalar sinekler gibi diğer böceklerle insan derisine taşınırlar. Yumurtalar deriye yerleştikten sonra 50-60 günde larvaya dönüşmektedir.

Özellikle tropikal bölgelerde yara myiasis sık gözlenmektedir. Yara yüzeyinde lavralar rahatlıkla gözlenebilmektedir.

Furunkuler myasis klinik olarak çok ağrılıdır ve abseye benzer. Tam ortasında bir delik gözlenmekte ve buradan sürekli akıntı olmaktadır. Çevresinde ödem, lenfanjit ve yerleşim alanına göre LAP olabilmektedir. Lavra çıkarıldığında klinik hızla düzelmektedir. İnsanlarda furonküler myiasis yapan etkenler; Dermatobia hominis, Cuterebra, Cordylobia anthropophaga dır.

Myasisin bir diğer formu ise “cutaneous larva migrans” a benzer. Deri altında kıvrımlı, tel şeklinde kırmızı bir çizgi görülmekte ve ucunda lavranın olduğu su toplaması olan hafif şişlik gözlenmektedir. Bunu Gasterophilus lavraları yapmaktadır.

Tedavi

Tüm bunlarda tedavi forseps yardımıyla kurtçukların çıkarılması şeklindedir. Çıban şeklindeki yaralar veya göçücü integumomiyaza neden olan kurtçukların arka uçları lezyonun içinde görünür. Trakealar solunum aparatlarını
kaplayan spirakular plaklar dışarıda kalır. Böyle kurtçukları temizlemenin en iyi yolu vazelin gibi bir şeyle kaplamak ve böylece nefes almalarını engellemektir.

Yara myiasisinde lezyon çevresine hafif basınç uygulanarak, furonküler myiasiste ise giriş deliği hafif genişletilerek lavralar çıkarılmaktadır.

Ivermectin topikal yada sistemik olarak kullanılabilir.