Kimyasal Yapıdaki Sklerozan Maddeler

Bu grup sklerozanlar, kimyasal tahriş etkisiyle damar iç yüzeyindeki endotel hücrelerinde hasar ve sklerozis (sertleşme) oluştururlar. Bu etki, enjeksiyondan sonraki 30 saniye içinde başlar.

Poli-iyotlanmış İyodin (%4 - PII)

(Piyasada Variglobin gibi isimlerle bulunur.)

• Etkilidir ancak nadiren anafilaksi (alerjik şok) yapabilir.

• %4'lük PII, 0.2 mm'den büyük mavi telenjiektazilerde kullanılır.

• Maksimum günlük doz 4 ml'dir.

Kromlu Gliserin (CG) ve Gliserin

(Piyasada Sclérémo, Chromex, Skleremo gibi isimlerle bulunur.)

• Kromlu Gliserin (%72) Avrupa'da en popüler olanıdır.

• Bir seansta en fazla 10 ml saf solüsyon kullanılabilir. %25-%100 arası konsantrasyonlarda kullanılabilir.

• Gliserin vücutta hızla emilerek karbondioksit ve glikojene dönüşür veya yağ asidi sentezinde kullanılır. Bu nedenle diyabet hastalarında dikkatli kullanılmalıdır ve hipoglisemiye neden olabilir.

• %72'lik solüsyonun %0.5'lik lidokainle karıştırılması, 0.2-0.4 mm çapındaki damarlarda etkilidir.

• Gliserin, telenjiektazilerde hızlı bir klinik iyileşme sağlar. Diğer sklerozanlara göre morarma, şişme ve pigmentasyon (leke) daha azdır.

• Sklerozan etkisi diğer maddelerden daha azdır ancak yan etkilerinin de az olması nedeniyle tercih edilir.

• Enjeksiyonu zorlaştıran çok akışkan olmayan yapısı ve ağrıya neden olması dezavantajlarıdır.

• Yüksek dozlarda böbrek sancısı ve hematüri (idrarda kan) görülebilir.

• Bulanık görme ve kısmi görme kaybı gibi geçici yan etkilere yol açabilir, ancak bunlar genellikle 2 saat içinde düzelir.

Etanol

• Özellikle arteriyovenöz malformasyonlarda (atardamar ve toplardamarlar arasındaki anormal bağlantılar) kullanılır.

• %30 konsantrasyonda, endotel hasarını 5 saniye içinde başlatır.