İdeal sklerozan enjekte edildiğinde ağrısız olmalı, yan etkileri olmamalı ve ven duvarına spesifik hasar yapabilmelidir.

Skelroterapi gelişmesinin ideal olması için trombüs en az olmalıdır. Bu nedenle trombüs oluşmasını sağlayan faktörleri değerlendirmeliyiz. Trombüs oluşmasında kan akımının azalması, hiperkoagülopatiler ve endotel hücer hasarları rol oynamaktadır. Varikoz venlerde ve telenjektazilerde kan akımı yavaştır. Hyperkoagülopati hastanın kolay trombüs oluşturma yeteneğidir.

Skleroterapi sonrası DVT gelişme riski 10,000 de birdir ve düşük olmalıdır.

Sklerotedavide damar çapına uygun sklerozan ve konsantrasyonları aşağıdaki tabloda özetlenmektedir.

POL 0.25%, STS 0.5%, HS 20% + heparin, 100 U/mL (Heparsal) ile yapılan skleroterapi çalışmalarında sonuçlar;

• HS ve STS sklerozanlar telenjektazilerde en etkin olanlardır.
• POL en iyi tolere edilen sklerozandır ve yan etkleri en az olan sklerozandır.
• POL en ideal % 0.5 konsantrasyonda ve 0.2-1 mm arasındaki telenjektazilerde kullanılmaktadır.
• HS 11.7% konsantrasonda ve 1 mm çapında telenjektazilerde etkin ve daha iyi tolere edilmektedir.
• Telenjektazik matting-TM açısından tüm sklerozanlar aynı problem sıklığına sahip
• Pigmentasyon POL ve SS den daha az.
• POL köpük formu daha fazla pigmentasyon ve TM yapmakta.