Yüzü oluşturan cilt, cilt altı destek yumuşak doku, kemik, kıkırdak ve diş yapıları kalitatif olarak değerlendirilebilir.

 

Dokuların dağılımı yüzde anatomik alanlara göre değişim göstermektedir. Aşağıdaki birinci resimde yüzdeki destek dokulardan kemik, burun kıkırdakları, dişler ve göz küreleri gösterilmektedir. İkinci resimde ise yüzdeki yumuşak destek dokuların yoğun olduğu alanlar, üçüncü resimde ise en koyu alanlar destek dokuların en yoğun olduğu bölgeleri göstermektedir.


Yüzde lokal yağ dokusunda artış alanları değişmektedir. Yüzde kilo artışı ile yanaklar, kulak ön kısmı, çene altı ve çene kemiği altında yağ birikimi olmaktadır. Buna karşın alın ve burunda yağ birikimi olmaz. Bu, yüz estetik değerlendirmelerinde önemlidir. Bu nedenle bu alanlarda dikkatli olunmalıdır.

Yüzde, ciltte en alttaki kemik dokulara kadar anatomik alanların kalitatif değerlendirilmesinde şu adımlar kullanılmaktadır.

1. Derinin değerlendirilmesi; Bu deri muayenesi ile yapılmaktadır. Derinin tonuna, elastikiyetine, pitosisine, pigmentasyonuna, dinamik yapısına ve yüzeyindeki skar gibi izlerine bakılmaktadır. Deri değerlendirilmesinde cildin güneş reaksiyonuna ve tonuna göre sınıflama yapılmaktadır. Aşağıdaki tabloda bu gösterilmektedir.


2. Deride kırışıklıkların değerlendirilmesi; bunun için aşağıdaki sınıflama kullanılmaktadır.


3. Yüzün iskelet yapısı/dolgunluğunun değerlendirmesi; aşağıdaki sınıflama kullanılmaktadır.

4. Yüzde yumuşak dokunun laksitisi ya da derinin alttaki kemik ve kas dokusu üzerindeki hareket edebilme özelliğinin değerlendirilmesi.


5.Yüz kaslarının çalışma aktivitelerinin değerlendirilmesi; özellikle göz çevresi ve ağız çevresindeki kaslar ile bu değerlendirilebilir.

Yüzün kalitatif değerlendirilmesinde yüz mimiklerinin değerlendirilmesi önemlidir. Duygularımız beyinde limbik sistem kontrolü altındadır ve bu duygular 7. kranial sinir ile yüzde 80 kas çalışması ile ifade bulmaktadır.