Tırnak yapısında bulunan proteinler non enzimatik glikasyona uğrarlar ve ortaya çıkan furosine ve fructosamine değerlerinin tırnakta ölçülmesi kan glisemi seviyesinin zamanını göstermektedir. Tırnak proteinlerinin glikasyonu ile kan hemoglobin glikasyonu arasında korelasyon bulunmaktadır. Tırnak ucundan keslerek alınan trınak örneklerinde proteinlerin glikasyonunun ölçülmesi 3-5 aylık kan glisemi seviyesini göstermektedir.

Diyatbetli hastalarda özellikle erken yaşlarda cilt, trınak ve ayak bakımı konusunda bilinçlenmek son derece önemlidir.

Obez diyabetli erişkin ve çocuklarda trınak batıkları belkide en sık problemler arasındadır.

Diyabetin özel bir formu olan ve erken yaşlarda başlayan Berardinelli-Seip sendromunda ellerde ve ayalarda yalancı akromegali ve trınalarda clubbing görülmektedir.

Diyabetik hastalarda diyabete bağlı gelişen perifer sinirlerde nöropatiler, damarsal patolojiler, travmalar ve ebfeksiyonlar trınak patolojilerine neden olmaktadır. Özellikel ulnar sinir nöropatileri her iki elde kısalmış ve renkli tırnaklara neden olmakta.

Tip I diyabette tırnak çevresi dokularda telenjektzi görülebilir.

Parmaklarda ve tırnaklarda hemoraji ve iskeniler görülebilir.

Diyabette trınaklarda splinter hemoraji sıktır. 

Sinirsel nöropatiye bağlı olarak trınak eğimleri artmakta.

Tırnak üzerinde uzunlamasına çizgilenmeler gelişmekte.

Diyabet hastaların damarsal-sinirsel patolojilerw bağlı olarak tırnak değişimleri ve parmaklarda iskemik ülserlerin gelişmesi ve bunlarar bağlı komplikasyonlar diyabetik atyak tanımı için kullanılmaktadır.

Diyabetik hastalrda parmak uçlarında ve trınak çevresinde büller gelişebilmektedir. 

Diayebtli hastalarda özellikle tip II de bakteriyal ve mantar enfeksiyonları sık gelişmektedir. Ayak başparmakta trınak mantarları 2.7 kat daa fazla gelişmektedir.