Yüzde güzellik ve çekicilik kavramını oluşturan nitel ve nicel kavramlar komplekstir. Bu kompleks kavramlar birçok disiplin içerisinde incelenmiş, teorize edilmiş, uygulanmış, tartışılmış, reddedilmiş ve defalarca güncellenmiştir. Simetri, denge ve harmoni gibi nitel kavramlarda ortak fikir birliği olmakla birlikte, nicelik olarak (sayısal oranlar, açılar gibi) güzelliği oluşturan unsurların neler olduğu halen tartışılmaktadır. Yüzün çekiciliğinin estetik analizinde evrensel olarak kabul gören ve analizlerde temel olarak esas alınan oranlar bildirilmiştir. Yüzde çekiciliği ifade eden dört kavram tanımlanmıştır: genç yaş, seksüel dimorfizm, ayırt edici olma özelliklerinin olmaması (ortalama olma) ve simetri. Tüm sanat dallarında olduğu gibi, yüzün estetik analizinde temelde gözlem kullanılır. Bu gözlemler belli standartlara göre yapılmalı, bilimsel çalışmalar ile raporlandırılmış şemalar kullanılmalıdır. Yüz estetik analizlerini ve güzellik konseptini şemalandırmak tam doğru değildir çünkü hem değerlendirmeyi yapan klinisyenin hem de hastaların yüz güzelliği ve çekiciliği ile ilgili farklı görüşlere sahip oldukları unutulmamalıdır. Ayrıca, yaşanılan ortamın kültürü, eğitim düzeyi, etnik anatomik yapı, bireyin yaşı ve bireysel anatomik farklılıklara göre yüz normlarının değiştiği göz önünde bulundurulmalıdır. Bunlara karşın, yüz estetik uygulamalarından önce bu faktörlerle birlikte standart yüzün estetik olarak nitelik ve niceliklerinin analiz edilmesi önerilmektedir.

Yüzün estetik değerlendirilmesinde bir çok yöntem kullanıldığını göremkteyiz. Klasik, rönesans ve neoklasik dönemde sanatsal alan için geliştirilen kurallar, modern antropometrik ve sefalometrik ölçüm değerlerinin(sayısal uzunluklar, oranlar, açılar vb) kuralları, yüzün güzel ve çekicilik algısından elde edilen sonuçların kuralları( örneğin alttaki resimde  Fabergé egg değerlendirme yöntemi gibi).

Direkt metrik ölçümler(Manual anthropometry, caliper measurements)

Bu ölçümler, direkt antropometrede estetik analizin sayısal değerlendirmesinde altın standarttır. Ancak hasta uyumu ve ölçümlerin uzun sürmesi dezavantajları arasındadır. Ölçümler için standart dijital kaliper kullanılmaktadır. Bunlarla 0.03 mm'ye kadar duyarlılıkla ölçümler yapılmaktadır. Hasta başı doğru pozisyonda iken yüzün anatomik noktaları, gözlem ve el muayenesi ile bulunarak ölçümleri yapılmaktadır.

Fotogrametri, stero-fotogrametri;  2D photogrammetry (photogrammetric measurements)

Baş doğru pozisyonda iken hastanın ön-frontal ve profil fotoğrafları standartlarla dijital olarak çekilmektedir. Yüzün anatomik noktaları, gözlem ve el muayenesi ile bulunarak fotoğraf öncesi işaretlenmektedir. Fotoğraflar üzerinde fotogrametri bilgisayar programları kullanılarak sayısal ölçümler yapılmaktadır. Ancak fotoğraf çekimi standartları, fotoğrafta büyütme, distorsiyon problemleri ve ölçüm standartlarını etkileyen aydınlatma ile objenin fotoğraf makinesine uzaklığı gibi faktörler bu yöntemin standartlarını etkilemektedir.

3D digitalize edilmiş ölçümler

Bunun için MicroScribe G2X digitizer (Immersion Corp., San Jose, CA, USA) ve Surfcam Velocity software (Surfware Inc., CA, USA) kullanılmakta. 0.009 inch üzerinde bir duyarlılıkta ölçümler yapmakta.

Lazer scaner

Lazer yüzey tarama yöntemleri (surface scanning) kullanılarak daha hassas ölçümler yapılmaktadır. Ancak sistemin kullanımı uzun zaman almakta, kullanılan ekipmanlar açısından zor ve pahalı uygulamalardır. Ayrıca yüzeyde çok kolay artefakt gelişebilmektedir.

Yapısal ışıklı ve bilgisayar destekli 3D sistemler

Diğer sistemlere göre olumsuzlukları daha azdır. Hastanın tek ya da çoklu kameralarla ve farklı açılardan dijital fotoğrafları alınarak bilgisayar üzerinde mesh kullanılarak 3D görüntüleri elde edilmektedir (three-dimensional [3D] stereophotogrammetric yöntem).

Video imajlar

Özellikle yüzün dinamik ifadelerinin ve gülme estetiğinin değerlendirilmesinde kullanılmaktadır.

Rontgen yöntemleri

hastanın radtyolojik görüntülerinde kemik ve yumuşak dokular üzerinde ölçümler yapılmakta. Bu amaçla 3D sefalogram, sefalogram, tomografi  ve CBCT(Cone beam computed tomography) kullanılmakta. Hastanın radrasyon alması nedeni ile seçilmiş hastalarda kullanılmalıdır. 

Diğerleri

Kemik ve yumuşak dokuların daha iyi değerlendirilmesi için MR ve US kullanılabilir.