Siğiller, İnsan Papilloma Virüsü ($\text{HPV}$) kaynaklı viral bir deri enfeksiyonudur. Deri dışında ağız içi ve genital bölge gibi mukozal yapılarda da enfeksiyonlara neden olabilirler.

Verrüka Vulgaris 

Verrüka vulgaris, sıradan ve sık gözlenen siğil kliniği olarak tanımlanır ve tüm siğillerin yaklaşık yüzde $\text{70}$'ini oluşturur.

• Sıklık ve Bulaşma: Çocuklarda daha sık görülür; okul çağındaki çocukların yüzde $\text{20}$'sinde rastlanır. Bulaşma, hastalıklı kişiyle deri teması ile gerçekleşir. Deri yüzeyindeki küçük travmatik alanlar, yara ve sıyrıklar bulaşmayı kolaylaştırır. Kişinin vücut savunma sistemi, hastalığın ortaya çıkmasında belirleyicidir.

• Klinik Görünüm: Lezyonlar, az veya çok sayıda, $\text{1}$ ila $\text{10 mm}$ büyüklüğünde, nadiren daha büyük, yuvarlak veya çok kenarlı, üzeri girintili çıkıntılı, deri renginde, sert papüllerdir. Tromboze kapillerlerin neden olduğu kırmızı-siyah noktacıklar karakteristiktir.

• Yerleşim: Ellerin ve el parmaklarının üst yüzeyleri en sık yerleştiği bölgelerdir. Manikür, tırnak yeme ve benzeri travmalar tırnak kenarında lokalizasyonu kolaylaştırır. El içine yerleşenler normal deri çizgilerini bozmaktadır (Nasır gibi deri sertleşmelerinin aksine).

• Filiform Varyant: Filiform (ipliksi) siğiller, boynuzsu bir taban üzerinde yükselen ipliksi hiperkeratotik bir uzantı şeklindedirler ve özellikle yüz, saçlı deri, göz kapakları ve burun kenarlarında yerleşirler.

• Seyir ve Malignite: $\text{2}$ yılda yüzde $\text{65}$'i spontan olarak iyileşebilir ve iz bırakmaz. Nadir de olsa, verrüka vulgaris üzerinde epidermoid karsinoma gelişebilmektedir.

Klinik Formları

1. Derin Hiperkeratotik Palmoplantar Verrükalar

Bunlar, el içi ve ayak tabanının yanı sıra, el ve ayak parmaklarının uçlarında ve kenarlarında yerleşirler. Sıklıkla basmakla ağrılıdırlar.

• Görünüm: Başlangıçtaki küçük, parlak, keskin sınırlı papüller, zamanla kaba hiperkeratotik yüzeyli plaklara dönüşür. Genellikle kalın bir nasır ile örtülüdürler. Bu tabaka kaldırılınca, siğilin özelliği olan beyaz ya da kahverengimsi, yumuşak bir doku ortaya çıkar. Üzerlerinde tromboze kapillerlere ait kahverengi-siyah noktacıklar görülür. Normal deri çizgileri bozulmuştur. Yandan sıkılınca fazla ağrı olur.

• Etken: Sıklıkla Tip $\text{1}$ ve $\text{2}$ $\text{HPV}$ virüsleridir.

• Seyir ve Ayırıcı Tanı: Çocuklarda yüzde $\text{30}$ ila $\text{35}$'i spontan olarak iyileşirken, yetişkinlerde yıllarca sürer. Kallus (nasır) ile karışır. Nasırda deri çizgileri bozulmamıştır, tromboze kapillerler görülmez ve üstten bastırmakla daha fazla ağrı hissedilir.

2. Yüzeyel Mozaik-Tip Palmoplantar Verrükalar

Bunlar bir araya gelerek grup oluştururlar ve "mozaik verruka" adını alırlar. Hiperkeratoz, oluşumlarına katkıda bulunur. Basınç gören noktalarda yer alan bu verrükaların deri düzeyinden yükselmesi önlenmiştir ve bu lokalizasyonlardaki plantar verrükalar ileri derecede ağrılıdır.

3. Verrüka Plana (Düz Siğil)

• Görünüm: Deri yüzeyinden hafifçe kabarık, üzeri düz, normal deri renginde ya da kahverengimsi $\text{1}$ ila $\text{5 mm}$ boyutlarında papüllerdir.

• Yerleşim: Yüz ve el sırtları en sık görüldüğü bölgelerdir.

• Sıklık: Sayıları $\text{50}$ ile $\text{100}$ arasında ve tüm alnı ya da yüzün bir yarısını kaplayacak şekilde, genellikle çocuklarda rastlanır.

• Etken: Çoğunlukla Tip $\text{3}$ $\text{HPV}$ virüsüdür.

• Ayırıcı Tanı: Liken planus ve adenoma sebaseum düşünülmelidir.

4. Anogenital Siğiller (Kondiloma Aküminatum)

• Bulaşma: Hastalığı yapan etken $\text{HPV}$'dir ve cinsel yolla bulaşan hastalıklar içerisinde en sık görülenidir. Bulaşma riski cinsel ilişki sırasında yüzde $\text{67}$ olarak tanımlanmıştır.

• Risk Faktörleri: Fazla partner, korunmasız cinsel ilişki, başka cinsel yolla bulaşan hastalıkların varlığı, sigara içimi, doğum kontrol hapı kullanımı ve bağışıklık sisteminin zayıflığı riski arttırır.

• Klinik Seyir: Bulaşma sonrası klinik belirtilerin görülme süresi $\text{3}$ hafta ile $\text{8}$ ay olarak bildirilmiştir (ortalama $\text{2}$ ila $\text{3}$ ay).

• Yerleşim: Dış genital alan, perine, anüs çevresi, kasık kıvrımı gibi bölgelere yerleşir; vajina, üretra ve anüs içerisine de yerleşebilir.

5. Bowenoid Papülozis

Kondiloma aküminatumun genital bölgedeki, histolojik olarak atipik fakat biyolojik olarak iyi huylu (benign) bir varyantıdır. Erkeklerde peniste, kadınlarda dış genital alanda ortalama $\text{4 mm}$ çapında, kırmızı-kahverengi verrüköz papüllerle karakterlidir. Klinik olarak verrüka görünümünde olmasına rağmen histolojik olarak Bowen hastalığı ile benzerlik gösterir.

6. Ağıza Yerleşen $\text{HPV}$ Enfeksiyonları

• Verrüka Vulgaris: Dudak, dil veya diş etinde verrüköz papüller şeklindedir.

• Fokal Epitelyal Hiperplazi (Heck Hastalığı): Çocuklarda ağız mukozası ve dilde görülen küçük, üzeri düz, multipl papüllerdir.

• Oral Florid Papillomatozis: Fokal epitelyal hiperplazinin bütün ağız mukozasını kaplamış ileri evresidir. Üzerinden skuamöz hücreli karsinomlar gelişebilir.

7. Epidermodisplazya Verrüsiformis ($\text{EV}$)

Epidermodisplazya verrüsiformis ($\text{EV}$), otosomal resesif geçişli, yaygın ve inatçı bir $\text{HPV}$ enfeksiyonudur.

• Etken: Özellikle $\text{HPV}$ Tip $\text{5}$ ve $\text{8}$ tarafından oluşturulur.

• Klinik: Verrüka plana veya pitriazis versikolora benzeyen sayısız papül ve plakların kombinasyonu şeklindedir. Çocukluk çağında hızla yüz, gövde ve ekstremitelere yayılır.

• Malignite: $\text{HPV}$-$\text{5}$ ile oluşanı ve güneş gören bölgelerde zamanla Bowen hastalığı ve bazen de epidermoid karsinoma ($\text{SCC}$) şeklinde malign değişiklikler sık görülür.

• Genetik geçişli olmayan $\text{EV}$ vakalarında veya yaygın $\text{HPV}$ enfeksiyonlarında $\text{HIV}$ enfeksiyonları gibi edinilmiş bağışıklık yetmezlikleri düşünülmelidir.

Tedavi

Siğillerin tedavisinde ağrılı olmayan, düşük maliyetli ve iz bırakmayan agresif olmayan tedaviler seçilmelidir. Ancak plantar siğillerde (ayak tabanı) ağrı ve fonksiyon kısıtlılığı nedeniyle daha agresif tedaviler kullanılabilir.

Bu amaçla kullanılan tedavi yöntemleri şunlardır:

• Kimyasal Tedaviler: Salisilik asit içeren ilaçların uzun süreli (örn. $\text{12}$ hafta) kullanımı.

• İmmünmodülatörler: İmikimod kullanımı.

• Fiziksel Yöntemler: Kriyoterapi (dondurma), Elektrokoter ve Lazerler.

• Hipertermi: 45∘C'de lokal hipertermi (ısı) uygulanabilmektedir.