Sedef hastalığında, etkilenen deri bölgelerinde keratinosit adı verilen deri hücrelerinin aşırı çoğalması, derideki iltihaplanma nedeniyle dermis ve epidermiste T hücreleri ile nötrofillerin sayısının artması, Langerhans ve mast hücrelerinin çoğalması ve dermisin yüzeysel tabakalarında damarsal yapıların artışı gözlemlenmektedir. Dermisin yüzey tabakalarında damarsal yapıların sayısı artarken, damar içindeki endotel hücreleri şişmekte, hücreler arası boşluklar genişlemekte ve damarlar genişleyerek spiraller oluşturmaktadır. Bu damarsal değişimlerin, deride klinik belirtiler olmaksızın hastalığın ilk aşamalarından biri olabileceği düşünülmektedir.

Bu değişimlerin, derinin immünolojik sisteminden kaynaklandığı bilinmektedir. Otoimmün süreçte, deride meydana gelen iltihaplanma, T-helper lenfositleri tarafından üretilen interleukin (IL)-2, IL-12, interferon-gama ve tümör nekroz faktörü (TNF)-alfa sitokinleri ile ilişkilidir. Hastalıklı bölgelerde bu durumun klinik yansıması, kırmızı-pembe renkte, deriden kabarık ve üzerinde beyaz sedef kepeklenmesi şeklinde ortaya çıkmaktadır.

Sedef hastalığında tedavi sürecinin temel hedefi, derideki hücrelerin aşırı çoğalmasını düzenlemek ve iltihabı baskılamaktır. Bu hastalığın tedavisinde birçok seçenek bulunmaktadır. Geçmişten beri en yaygın olarak kullanılan yöntemlerden biri ultraviyole (UV) ışınımıdır ve bu tedaviler fototerapi başlığı altında toplanmaktadır. Ayrıca, Pulsed Dye Lazer (PDL) da sedef tedavisinde başarıyla kullanılmaktadır.

Klinik çalışmalarda, sedef hastalığı olan bireylerde genişlemiş ve sayıca artmış damarsal yapıların varlığı tespit edilmiştir. Bu yapıların ortadan kaldırılması, sedef hastalığının klinik olarak düzelmesine katkı sağlamaktadır. Bu amaçla, damarsal yapılar için seçici lazer sistemleri kullanılmakta ve PDL bu alanda altın standart olarak kabul edilmektedir. PDL ile yapılan çalışmalarda, sedef hastalığında elde edilen sonuçların oldukça olumlu olduğu ve tedavi sonrası hastalığın tekrarlama riskinin düşük olduğu gözlemlenmiştir.

PDL, stabil kronik plak tip sedefte ve el ile ayakta yerleşimli püstüller sedefte, özellikle diğer tedavilere dirençli vakalarda yüksek klinik yanıt oranları ile kullanılmaktadır. Uygulama öncesinde, hastanın ışığa duyarlılığı olmaması ve ışığa duyarlılığı artıran ilaçlar veya besin katkı maddeleri kullanmaması beklenmektedir. Tedavi öncesinde, hastanın sedefin klinik şiddeti ve yaygınlığının ölçülmesi için klinik değerlendirme yapılmakta ve bu amaçla Fotofinder PASIvision kullanılmaktadır. Bu özel yöntemle, tüm vücut fotoğraflanmakta ve sedef alanları otomatik olarak işaretlenerek klinik şiddeti skorlanmaktadır.

PDL tedavilerinde hastaların toksik ve alerjik ışık reaksiyonları yaşamamaları ve hamile olmamaları önemlidir.

PDL, 585 nm ve 595 nm dalga boylarına sahiptir. Sedef hastalığı tedavisinde, 5 mm'lik spot alanı ile 6-8 J/cm², 7 mm'lik spot alanı ile ise 5-6 J/cm² enerji seviyelerinde, 0.45 ms'lik pulse süreleri kullanılır. Uygulama sırasında hasta konforunu artırmak için soğuk hava uygulanmaktadır.

Tedaviye başlangıçta 5 mm'lik spot alanı ile 6 J/cm² enerji ile başlanır. Her seansta doz 0.5-1 J/cm² artırılarak maksimum 8 J/cm²'ye ulaşılır. Kalın skuamlı ve deriden kabarık plakları olan sedef hastalarında ise 7 mm'lik spot alanı ile 5 J/cm² ile başlanır ve sonraki seanslarda doz artırılarak 7 J/cm²'ye çıkılır.

Uygulama, sedef lezyonları üzerinde %20 overlap ile gerçekleştirilir. Ayrıca, tüm sedef lezyonları ve çevresindeki 5 mm'lik sağlıklı deri de tedavi edilir.

Uygulamalar 4-6 hafta aralıklarla gerçekleştirilir. Kalın skuamları bulunan sedef hastalarında, skuamların giderilmesi için calcipotriol içeren pomadlar kullanılmaktadır. PDL uygulamasından sonra, uygulama bölgesinde deride renk koyulaşması ve purpura oluşabilir. Bu durum 1-2 hafta içinde kendiliğinden geçer. Ayrıca, uygulama alanında hiper ve hipopigmentasyon da görülebilir.

Toplam seans sayısı 1-6 olarak belirlenmiştir. Uygulama sonrasında, 14-16 hafta boyunca sedef hastalığında remisyon, yani tedavi edilen bölgede hastalığın tekrarlamadığı gözlemlenmiştir. PDL sistemlerinde 585 ve 595 nm dalga boyları kullanılması, epidermisin korunmasına yardımcı olarak sedefte köbnerizasyonu da engellemektedir. Ancak, çok koyu tenli bireylerde dikkatli olunması gerekmektedir.

Sistem oldukça hızlı bir şekilde çalışmaktadır. 100 cm²'lik bir alan, 10 dakikada tedavi edilebilmektedir. Sedef hastalığında kalın skuamların giderilmesi için salisilik asit kullanılabilir. Ancak, salisilik asidin PDL etkinliğini azalttığı unutulmamalıdır. Bu nedenle, PDL seansından 2 gün önce salisilik asit kullanımına son verilmelidir.

Calcipotriolün skuamları kaldırma amacıyla kullanımı sonrasında PDL uygulamasının daha fazla hiperpigmentasyona yol açtığı gösterilmiştir. Sedef hastalığında klinik etkinliği kanıtlanmış olan PDL ve Excilite 308 nm birlikte kullanılmaktadır. PDL, 585 nm ve 595 nm dalga boylarında, 5 mm'lik spot alanı için 6-8 J/cm², 7 mm'lik spot alanı için ise 5-6 J/cm² enerji seviyelerinde, 0.45 ms ile 1.5 ms arasında değişen pulse süreleriyle uygulanmaktadır. Seanslar, 3 hafta aralıklarla gerçekleştirilmektedir. Dar bant UVB olan Excilite 308 nm, %70 MED ile başlanmakta ve her seansta %20 doz artışı ile devam edilmektedir. Uygulamalar haftada 3 seans şeklinde sürdürülmektedir. Seanslar arasında yalnızca %5'lik salisilik asit kullanılmakta, ancak salisilik asit PDL tedavisinden 2 gün önce kesilmelidir. PDL'de klinik etkinliğin artırılması için tedavi aralıklarının kısaltılması, enerji seviyesinin 10 J/cm²'ye çıkarılması ve pulse süresinin 1.5 ms olarak ayarlanması önerilmektedir.