BHK’in tedavisinde hastanın yaşına ve genel sağlık durumuna, lezyonun büyüklüğüne ve lokalizasyonuna, yöntemin kozmetik sonucuna göre: cerrahi tedavi, elektrocerrahi, kriyoterapi, radyoterapi, lokal kemoterapi uygulanabilir.
Cerrahi tedavide ortalama % 90 oranında başarı şansı vardır. Lezyon büyüdükçe bu şansı azalır. Küçük BHK lezyonlarının cerrahi biyopsisi genelde lokal anestezi altında yapılır. Küçük lezyonların punch, derin bir traşlama veya eksizyonel biyopsisi büyük lezyonların ise traşlama veya insizyonel biyopsisi uygun olur.Cerrahi çıkarma yaparken etrafındaki 2-5 mm lik sağlam doku ile birlikte cerrahi olarak çıkarılır. Bazen bu sınır 10-15 mm ye kadar genişletilebilir. Cerrahi işlemlerde tümörün çıkarılması önemlidir, ancak daha sonra çıkarılan yerin onarımıda önemlidir. Özellikle yüzün görünen ve dudak, göz kapağı gibi fonksiyonel gölgelerinde onarım hem fonksiyonel hem de estetik olarak önemlidir. Onarım sırasında mutlaka az da olsa iz kalacaktır. Ancak oluşacak deformite minimal olmalı, anatomik yapıya uygun onarım yapılmalıdır. Tümör küçük boyutla rda ise, çıkarıldıktan sonra onarım basittir ve kolayca yaklaştırılarak dikişle kapatılabilir. Daha geniş tümör çıkartılmışsa, veya burun ve göz kapağı gibi bölgelerde onarım yapılacaksa daha ileri plastik cerrahi tekniklerine ihtiyaç vardır.
Burunda BHK ve sonrasında cerrahi ameliyat
Radyoterapi, özellikle yaşlı hastalarda tercih edilmektedir.
Gösterim: 4352
BHK’de kesin tanı histopatolojik inceleme ile konur. Yani bir kenarından küçük bir parça alınarak patolojik değerlendirme için tahlile gönderilir. Eğer şüpheli yaranın tamamı 1 cm den küçükse genellikle parça almak yerine tüm lezyon çıkarılarak incelemeye gönderilir.
BHK’in pigmentli nevüsler, epidermoid karsinom, malign melanom, deriye metastaz yapmış diğer ik karsinomalar, verrüler ve lupus vulgarisden ayırımı yapılmalıdır.
Gösterim: 13559
BHK genelde karışık bir patern izler. BHK tipleri hem klinik hem de histolojik olarak görünümlerine göre isimlendirilmişlerdir. Tiplerdeki farklılık, tümörün biyolojisi, tümör hücre aktivitesi veya prognoz açılarından herhangi bir farkı göstermemektedir.
Nodülo-ülseratif tip BHK
En sık görülen tiptir. Küçük bir inci tanesi benzeri saydam papül olarak başlar, giderek büyür, nodüle dönüşür, üzerindeki deri incelir, telenjiektazi yani ince damarlanmalar gelişebilir, nodülün ortası ülserleşerek yara açılır (ulkus rodens) ve kanamaar yapabilmektedir. Tam gelişmiş şeklinde ortada bir ülser, çevrede sert, parlak kabartılar ve net bir sınır vardır.
Mikronodüler BHK
Nodüler tipin bir minyatürü şeklinde çok sayıda küçük yuvarlak nodüller olarak görülürler. Lezyonlar genellikle yakındaki başka nodüler tümörlerle birlikte görülürler.
Pigmentli Tip BHK
Nodülo-ülseratif tipin aşırı pigmentli ve koyu kahverengi veya siyahımsı renkteki tipine bu ad verilmiştir. Tümör içinde ve çevresinde bol miktarda melanin bulunması bu siyah görünüme neden olur.
Nodüler formda BHK
Pigmentasyon gösteren BHK
Morfea benzeri BHK
BCC'nin yüzeyel yayılan formu
Ülserasyon göstermeye başlayan BHK
Aynı yerde tedavi sonrası tekrarlayan BHK
Basal Cell Nevus Sendromu
Morfea Benzer BHK (Sikatris yapan veya fibrosing) BHK
Genellikle sert, bronz veya sarı renkte, atrofik lastiksi bir yama şeklinde görülür. Tümörler düzdür ve fibrotik deri reaksiyonu belirgin olduğunda daha kolay görülürler. Deriyi gererek veya üzerine bir lamla bastırarak daha belirgin hale gelebilirler. Sınırları hemen her zaman klinik olarak görüldüğünden daha geniştir. Saf formlarında, lezyonlar yüzeyel olarak laterallere ilerleme eğilimindedir ve dermise çok az penetrasyon gösterirler. Sikatrisli veya nedbeli bir dokuyu andırır ve çok geç olarak ülserleşebilir. Sınırları tam belirgin olmadığı için çok geniş çıkarılmalıdır.
Yüzeyel Tip BHK
Tek veya çok sayıda, genelde yüzeyel ülserasyon gösteren, kırmızı renkli, kepeklenen, ince çizgilenmelerin olduğu düz lezyonlardır. Sınırları belirgin değildir. İnci benzeri, kıvrık kenarları olabilir. Muayenede, egzematöz dermatite benzeyebilirler. Lezyonun kenarını belirlemek güç olabilir çünkü lezyon klinik olarak göründüğü yerin ötesinde olabilir. Geniş lezyonların (çapı 15 mm’den fazla)sıklıkla infiltratif bileşenleri vardır. Birçok tümör, kenarlarda yüzeyel tip bileşeniyle birlikte ortasında tümörün farklı bir tipini içerebilir. Derinlere yayılım olmaz.
Fibroepitelyoma
Genellikle sırtta yerleşen, çok sayıda olabilen, sertçe, sıklıkla saplı, fibromlara benzer oluşumlardır. Diğer tiplere göre daha nadir görülür.
Ülseratif Tip BHK
Nodülo-ülseratif tipe benzer ancak lezyonun periferinde nodüller olmayıp kenarları adeta zımba ile kesilmiş gibidir. Bunda da sağlam deri ile arasında net bir sınır vardır.
Nodüler Tip BHK
En yaygın görülen tiplerinden biridir. Telenjiektazileri yani üzerinde ve etrafında ince damarları olan incimsi bir papül şeklinde başlar, kaşıntılı ve zaman zaman kanamalıdır. İlerleyen zamanla birlikte ortasında bir ülser gelişir ve nodülo-ülseratif tipe döner.
Adneksial Tip BHK
Oldukça nadirdir ve yaşlılarda görülür. Yavaş seyirli olup lokal olarak invazyon gösterir ve ter bezlerindeki bazal hücrelerden orjinini alır. Tedaviye rağmen aynı yerde tekrarı sıktır.
Mikst Tip
Bir örnekte birden fazla tümör tipi görülür. Aslında saf tümör şekilleri nadiren görülür. Daha önce tarif edilen tümör tiplerinin herhangi bir kombinasyonu görülebilir fakat en sık görüleni nodüler-mikronodüler konfigürasyonudur. Bu tiplerin birlikte karışık görülmesi, farklı boylarda yuvarlak nodüllerin oluşmasına neden olan tümör büyüme merkezlerindeki düzensizliktir.
Bazo-Yassı Epitel Karsinom
Histolojik olarak hem bazal hücreli hem de yassı epitel hücreli kanser özelliklerini sergileyen tümörlerdir. Bu varyant YEHK büyüme özellikleri ve hızıyla gelişim gösterebilir (tipik bir BHK’den daha hızlı ve saldırgan). Lezyonun YEHK’ninki gibi metastatik potansiyeli olabilir, ve bu metastatik potansiyel, bu heterojen topluluktaki daha anaplastik olan hücre tipine bağlıdır.
Rekürren Bazal Hücreli Karsinom
Daha önceki cerrahi olarak çıkarılmış alan üzerinde veya yakınında gizlenebileceğinden tanınmaları daha zordur. Rekürrens veya yetersiz cerrahi uygulama eksizyonun işaretleri ülserasyon, kanama veya deride kızarıklık olabilir. Bu lezyonlar primer tümöründen yıllar sonra gelişebilir ve skarlarda oluşan her türlü değişiklikten mutlaka biyopsi yapılmalıdır.
Bazal Hücreli Nevüs Sendromu
BHK’lar, el içerisinde küçük noktalanma-palmar pitting, kemik anomalileri, çene kemiklerinde odontojenik keratokistler ve multiple epidermal deri kistlerinden oluşur. Aileseldir. Sendrom siyah ırkta oldukça nadirdir.
Gösterim: 5743
Metastatik BHK nadirdir ve sıklığı %0.0028 ile %0.1 arasındadır. Metastatik BHK, erkeklerde iki kat daha sıktır. Büyük primer lezyon, primer tanıdan sonra metastatik lezyonun tanısına kadar geçen sürenin uzun olması (ortalama 9 yıl) ve kısa sağ kalım süresi (ortalama 8 ay) tipiktir. Metastatik yayılım yerleri arasında lenf nodları, akciğer, kemik deri ve karaciğer vardır. Metastatik BHK’nin tanısı şu kriterlere göre yapılmalıdır: 1. İl çıkan lezyon mukozada değil deride olmalıdır; 2. metastatik lezyon uzakta olmalıdır (primer tümörün direkt uzanımı olmamalıdır); 3. her iki lezyonun histolojisi BHK göstermelidir.
