Tüm dünyada ve ülkemizde melanoma dışında görülen cilt kanserlerinde 2. sıradaki cilt kanseridir. SCC yüksek metastaz yapabilme riski nedeni ile ön tanısı ve tedavisi son derece önemlidir.

SCC sıklıkla orta yaş üstü ve yaşlıllarda gözlenmektedir.

SCC kaynaklandığı prekanseröz hastalıklara göre de farklı klinik ve metastaz yapabilme gücüne sahiptir. Örneğin yanıklar, radyoterapi sonrası, kapanmayan yaralar sonrası gelişen SCC daha ağır bir klinik tabloya sahiptir. Aktinik keratozisten kaynaklananları ise daha hafif bir klinik özelliktedir.

SCC risk faktörleri; SCC gelişiminde UVB sorumludur. Çocukluk döneminde fazla güneşe maruz kalınması, güneş yanıkları, Radrasyon, açık cilt tonuna sahip olma, sarışın ve mavi gözlü olma, aık alan mesek ve aktivtelerini yapma, çillenme ve yüzde kılcal damarlanma artışının olması, Güney yarım kürede yaşıyor olmak, fototedaviler görmüş olmak, solryum kullanımı ve arseniğe maruz kalmadır. HPV lerinden 6, 11 ve 16 kanserojendir.

SCC, hasar görmüş veya anormal olan bir deri yerleşiminde oluşur. BCC de olduğu gibi güneş gören alanlarda yerleşmektedir.

Aktinik keratozisler , Bowen hastalığı, erythroplasia of Queyrat SCC dönüşebilmektedir.

Üzerinde kalın bir kabuk bulunmaktadır.

Genelde ağrısız, kızarık, sınırları belirgin olmayan, kalkık kenarları olan bir nodül şeklinde görülür. Merkezi ülserasyon mevcut olabilir. Lezyon benign bir keratoakatomla karıştırılabilir. Lezyonlar ülsere olabilir ve bu özellik agresif klinik bir seyrin göstergesi olabilir. Klinik olarak iki tipi mevcuttur, egzofitik ve ülseratif tip SCC.

SCC’nin kesin tanısı için yeterli doku örneklemesi önemlidir. İnsizyonel, punch veya eksizyonel biyopsiler yeterli miktarda etraf normal deriyi de içermelidir. Traş biyopsiler uygun değildir.

Bu tümörler çevre dokulara derinlemesine yayılım gösterebilir ve bölgesel lenf nodlarına yayılabilir.

SCC metastaz potansiyeli vardır. Hastalığın geç dönemlerinde uzak metastazlar görülebilir. Bölgesel lenf nodu metastazlar daha erken görülebilir ve sistemik metastazların başlamasından önce görülür. Gövde ve ekstremite lezyonlarının metastaz riski %2 ile %5 arasında değişirken, yüz ve el dorsumunda bulunan lezyonlarda bu oran %10 ile %20 arasındadır. Metastazlar, eğer meydana geleceklerse, ilk iki yıl içinde oluşurlar. Akciğer, kemik ve beyin uzak metastaz için tipik yerlerdir. Metastazla ilişkili faktörler arasında invazyon derinliği, diferansiyasyon ve anatomik yerleşim vardır. Bu yayılım insidansı melanom ve mukozal SCC ile karşılaştırıldığında oldukça düşüktür. Bu nedenle profilaktik boyun diseksiyonu veya sentinel nod diseksiyonu endikasyonu yoktur. Metastatik SCC için 5 yıllık sağ kalım oranı %34’tür.

• Radyotedavi
• MOSH cerrahisi; özellikle büyük, undifferansiye, neurotropisim gsteren ve derin SCC de, rekürens gösterenlerde endike.
• Cryosurgery
• Kemoterapi; cisplatin, bleomycin, peplomycin ve MTX
• Fotodinamik Tedavi
• Beta Carotene; özellikle tedavi sonrasında takiplerde verilecek beta karotenlerin etkinliğinden basedilmektedir.
• İnterferon; 0.9 X !0 6 IU interferon alfa 2 a haftada 3 kez 3 hafta uygulanmakta.
• Retinoidler