Verrüka vulgaris'in (adi siğil) ayırıcı tanısında (benzer görünümlü hastalıklar) şu durumlar akla getirilmelidir:

• Tüberkülozis Kutis Verrükoza

• Seboreik Keratoz

• Nevüs Verrükosus

• Molluskum Kontagiosum

• Akrokeratozis Verrüsiformis

• Nasır (Kallus)

• Sifilizin Kondiloma Latası

Verrü ile Nasır Arasındaki Klinik Ayırım

Siğillerin, özellikle ayak tabanında bulunan nasırlardan ayırt edilmesinde kullanılabilecek iki temel klinik yöntem vardır:

1. Kanama Kontrolü (Siyah Noktacıklar): Siğil yüzeyi bir bistüri ile kazınırsa, tromboze kapillerlerin (tıkanmış kılcal damarlar) neden olduğu siyah noktacıklar şeklinde kanamalar görülür. Nasırda bu durum gözlenmez.

2. Ağrı Yönü:

   • Nasırlar dikey olarak üzerlerine bastırıldığında ağrılıdır.

   • Verrükalar ise genellikle yanlardan sıkıştırıldıklarında daha ağrılıdırlar.

İnsan Papilloma Virüsü ($\text{HPV}$), $\text{200}$'den fazla tipi olan $\text{DNA}$ virüsleridir ve her yıl yenileri keşfedilmektedir. $\text{HPV}$ klinik olarak deri ve mukozada siğilleri oluşturmaktadır.

Siğillerin Genel Özellikleri

Siğiller, derinin yüzeyel epidermisinde $\text{HPV}$ tarafından oluşturulan bulaşıcı, iyi huylu (benign) tümörlerdir.

• Yerleşim: Deri dışında; ağız, yemek borusu, soluk borusu, ses telleri, göz konjonktivası ve genital organlar ile kadınlarda rahim ağzında da hastalık yapabilirler.

• Onkojenik Özellik: Bir kısım $\text{HPV}$ tipinin deri ve mukozalarda kanser öncesi (premalign) ve kanser (malign) gelişimine yol açan onkojenik özellikleri de vardır.

• Bulaşma: Bulaşması direkt veya indirekt temas yoluyla olmaktadır.

• Seyir: Tedavi edilmezlerse yıllarca devam edebilirler.

Görülme Sıklığı ve Etkileri

• Çocuklar ve genç erişkinlerde yüzde $\text{10}$ oranlarında görülmektedir. Sıklıkla $\text{12}$ ila $\text{16}$ yaş arasında gözlenir.

• Görsel rahatsızlıkları dışında sıklıkla ağrı ve fonksiyon kısıtlamalarına neden olmaktadır.

$\text{HPV}$ Deri Enfeksiyonlarının Sık Görülen Formları

$\text{HPV}$ deri enfeksiyonlarının en sık görülen klinik formları şunlardır:

• Verrüka Vulgaris (Adi siğil, Common Wart)

• Verrüka Plantaris (Ayak dikeni, Plantar Wart)

• Verrüka Plana (Düz siğil, Juvenil Flat Wart)

Ayrıca Verrüka Filiformis (ipliksi siğil) ve Verrüka Anogenitalis (Kondiloma Aküminata, Genital Wart) formları da bulunmaktadır.

Siğiller, klinik görünümlerine ve vücuttaki yerleşimlerine göre aşağıdaki şekilde sınıflandırılırlar:

Klinik Formlar ve Lokalizasyon

• Verrüka Vulgaris: Sıradan siğillerdir. Varyantı olan Filiform Verrüka ipliksi yapıdadır ve genellikle yüz, göz kapakları gibi bölgelerde görülür.

• Hiperkeratotik Palmoplantar Verrüka: El içi ve ayak tabanının derin yerleşen siğilleridir. Sıklıkla ağrılıdır ve kalın bir nasırla örtülüdür.

• Mozaik-Tip Palmoplantar Verrüka: El içi ve ayak tabanının yüzeyel yerleşen siğilleridir. Bir araya gelerek gruplar ("mozaik verruka") oluştururlar.

• Verrüka Plana (Düz Siğil): Deriden hafifçe kabarık, hatta üzeri düz olan papüllerdir. En sık yüz ve el sırtlarında görülür.

• Epidermodisplazya Verrüsiformis: Yaygın ve inatçı seyreden, genetik geçişli bir $\text{HPV}$ enfeksiyonudur.

• Kondiloma Aküminatum: Anogenital bölgede yerleşen siğillerdir.

Bu verrükaların morfolojik farklılıkları, enfeksiyona neden olan $\text{HPV}$'nin tipi ile yakından ilişkilidir.

Bağışıklık Sistemi İlişkisi

Verrükalar özellikle çocuklarda ve gençlerde çok sık görülmesine rağmen, hücresel bağışıklık kusuru bazı tip verrükaların gelişimini kolaylaştırmaktadır. Özellikle Verrüka plana ve Epidermodisplazya verrüsiformisli hastalarda hücresel bağışıklığın anlamlı oranda bozuk olduğu bildirilmektedir.