Lipomlar, yağ hücrelerinden kaynaklanan en sık görülen iyi huylu tümörlerdir. Sıklıkla varlıkları dışında belirgin bir klinik bulgu göstermezler. Genellikle 40 yaş üstü yetişkinlerde görülürler. Yetişkinlerde en sık görülen yumuşak doku tümörleri olarak kabul edilmektedir. Lipomlar genelde cilt altı yağ dokusundan köken alır; ancak kaslar arasında ya da kas içi lipomlar da görülebilmektedir. Deri altı yağ dokusunun bulunduğu tüm vücut bölgelerinde görülebilmekle birlikte, genellikle karın, sırt, boyun, kol ve bacaklarda yer alır. Bu tümörlerin yaklaşık yarısı omuz, kalça ve kollara yerleşmektedir. Lipomların anjiolipom, intramusküler (infiltratif) lipom, benign lipoblastom ve spindle hücreli lipom şeklinde alt tipleri vardır. Ancak lipomların %80’i klasik lipomlardan oluşmaktadır. Klasik lipomlar vücutta tek ya da çok sayıda olarak gözlenebilmektedir. Büyüklükleri çevre dokuların sıkıştırıcı etkilerine göre değişiklik gösterebilir; boyutlar küçük bir nohuttan büyük portakal boyutlarına kadar değişebilmektedir. Lipomlar, iyi sınırları ve dışlarında kapsülleri olan tümörlerdir. Nadir yayılma eğilimleri olanların diferansiye liposarkomdan ayırımı gerekmektedir. Genellikle kozmetik şikayetlere neden olurlar. Lipomlar, boyutları nedeniyle çevre dokulara veya organlara baskı uygularlarsa ya da kritik yerlerde kapsüllenmiş yapılar oluştururlarsa yerleşim yerine göre bazı klinik bulgular da verebilmektedir.

Lipomların nedeni tam olarak anlaşılmamış olmakla birlikte; genetik faktörler, şişmanlık, yumuşak dokuların sıkışması, sağlıksız yaşam tarzı, hormonal ve travmatik faktörler, radyasyona maruz kalma ve bazı ilaç kullanımı gibi çeşitli faktörlerin katkıda bulunduğu düşünülmektedir. Genetik olarak özellikle 12. kromozom translokasyonu ve delesyonu ile lipom oluşumu arasında bir korelasyon olabileceği bildirilmektedir.

Günümüzde lipomlar için ana tedavi cerrahi olarak çıkarılmaları, eksizyondur. Ancak büyük olanlarda cerrahinin kesi alanının geniş olması nedeniyle iz gelişebilmekte, yara izi hipertrofisi, enfeksiyon ve kanama gibi bazı riskler ortaya çıkabilmekte, bu da hastaların yaşam kalitesini bir dereceye kadar etkileyebilmektedir. Son yıllarda cerrahi çıkarma yerine mikrodalga ablasyon ve sonrasında liposuction ya da lazer lipoliz sonrası liposuction kullanılmaktadır. Uygulama sonrası tekrarlama, çıkarılan lipomun bütününde değil, bir alanında olmaktadır. Tekrarlayan alana yeniden lazer lipoliz uygulanabilir. Lazer lipoliz amaçlı sıklıkla 980 nm diode lazer, 20 W ve 15,000 J toplam enerjilerde uygulanmaktadır.

Büyük lipomlarda tümörün yapısal sınırlarının belirlenmesi ve damarsal dağılımının gözlemlenmesi için ultrason kullanılabilir. Lipom ve çevre dokulara tümesent anestezi uygulanır. Mikrodalga ablasyon iğnesi ya da lazer lipoliz mikrokanülü lipomun içerisine yerleştirilerek lipomun bütününe mikrodalga ablasyon ve lazer uygulanmaktadır. Lipomun iyice yumuşaması ve likit hale gelmesi sağlandıktan sonra uygulama durdurulmaktadır. Lipomun içerisine tekrar tümesent anestezi solüsyonu enjekte edilerek liposuction kanülleri ile lipoaspirasyon uygulanmaktadır. Lipoaspirasyon, en az 5 mm'lik bir cilt yağ tabakası kalacak şekilde tüm lipoma uygulanmaktadır. Lipom yeterince aspire edildikten sonra, masaj ile kalan sıvı, eksüda, parçalanmış lifli doku ve yağ dokusu dışarı atılmaktadır. Aktif kanamanın olmadığı doğrulandıktan sonra, alana 5 dakika boyunca lokal kompres uygulanır. Uygulama sonrası tedavi bölgesine 6 saat boyunca lokal soğuk kompres uygulanması önerilmektedir.

Uygulama sonrası girişim alanında ödem gelişmesi en sık görülen komplikasyondur ve hastalara ayrıntılı bir şekilde açıklanması gerekmektedir. Bu ödem, uygulama sırasında lipoma enjekte edilen tümesent anestezi sıvısından ve uygulama sonrası çevre dokulardaki eksüdasyon kaynaklıdır. Ödem belirtileri, hastaların çoğunda hafif ila orta şiddettedir ve uygulamanın birinci haftası içinde kendiliğinden düzelmektedir.